Bp Józef Sebastian Pelczar – Racjonalizm, progresizm, modernizm

Obrona Wiary
Diagnozy, Nauczanie Kościoła
Moderniści, idąc ślepo za "filozofem protestantyzmu" Kantem, utrzymują, że rozum ludzki, zamknięty w sferze zjawisk, nie może wznieść się do Boga, ani poznać Jego istnienia z rzeczy widzialnych, jak to uczy Kościół katolicki. Ten "agnostycyzm" doprowadził ich do "immanentyzmu", czyli do twierdzenia, że religia nie pochodzi z objawienia Bożego, mającego za sobą powagę samego Boga i nieomylne nauczycielstwo Kościoła, ale z tzw. "immanencji życiowej", to jest, ze zmysłu czyli uczucia religijnego, które samorzutnie objawia Boga własnej "jaźni" czyli tzw. "podświadomości", przez nią zaś świadomości ludzkiej; a więc zawiera w sobie rzeczywistość Bóstwa, jako swój przedmiot i swoją przyczynę zewnętrzną.

Ks. Félix Sardá y Salvany – Liberalizm wszelkich odcieni potępiony przez Kościół

Obrona Wiary
Diagnozy, Nauczanie Kościoła
Liberalizm każdego stopnia i wszelkich postaci został formalnie potępiony – tak dalece że, niezależnie od motywów swojej wewnętrznej zjadliwości, jest on objęty formalnym zakazem Kościoła, który jest wystarczający dla wszystkich wiernych katolików. Byłoby niemożliwe, aby błąd tak rozpowszechniony i tak radykalny uniknął potępienia.

Ks. Félix Sardá y Salvany – Czym jest liberalizm?

Obrona Wiary
Diagnozy
Protestantyzm w sposób naturalny rodzi tolerancję na błędy. Odrzucając zasadę autorytetu w religii, nie ma on ani kryterium, ani definicji wiary. W oparciu o zasadę, że każda jednostka lub sekta może interpretować depozyt Objawienia zgodnie z nakazami prywatnego osądu, rodzi niekończące się różnice i sprzeczności. Pod wpływem prawa własnej bezsilności, z powodu braku jakiegokolwiek decydującego głosu autorytetu w sprawach wiary, jest zmuszony uznać za ważne i ortodoksyjne wszelkie przekonania, które wynikają z wykonywania prywatnego osądu.

Ks. J. Tylka – O miłosierdziu i sprawiedliwości Boga

Obrona Wiary
Nauczanie Kościoła
"Sprawiedliwość" w szerszym znaczeniu oznacza zbiór wszystkich cnót; w ściślejszym zaś oznacza "stałą wolę oddania każdemu tego, co mu się z prawa należy". Św. Tomasz (I, q. 21, a. 1) odróżnia podwójną sprawiedliwość: "zamienną" (commutativa), która ma zastosowanie np w kontraktach kupna i sprzedaży, o tej nie ma mowy w nauce o Bogu, bo czytamy (Rz 11,35): "Albo kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę?" i "rozdzielającą" (distributiva), według której rozdaje się każdemu według jego zasług nagrody lub urzędy i "karzącą" (vindicativa). Tę trzeba przypisać Bogu, a można ją tak określić: jest to "stała i skuteczna wola rozdzielania nagród i kar według zasługi każdego stworzenia".

Żal doskonały i Komunia duchowa (pdf)

Obrona Wiary
Modlitwa
Od Redakcji: Pandemia koronawirusa rodzi sytuacje, w których wielu ludzi jest odciętych od możliwości przyjmowania sakramentów. Media informowały ostatnio o Bergamo, gdzie chorzy umierają bez nich w samotności....