Branch Theory, Three Branch Theory, niem. Dreizweig-Theorie; - herezja – eklezjologiczna, ukształtowana w anglikanizmie w XIX wieku, a dziś wyznawana przez szereg ekumenistów różnych wyznań, głosząca że jeden Kościół Chrystusowy składa się z trzech równorzędnych części (gałęzi): Kościoła katolickiego, Cerkwi prawosławnej oraz "Kościoła anglikańskiego" (ew. protestantyzm jako całość).
