"Nie pamiętaj, Panie, na występki moje albo rodziców moich: ani nie mścij się za grzechy moje" - Ten werset, wzięty z Księgi Tobiasza (3,3), jest antyfoną oprawiającą w ramy psalmy, które księża albo biskupi recytują podczas przygotowań do Mszy św. Ta sama antyfona śpiewana jest na początku i na końcu Siedmiu Psalmów Pokutnych, które w połączeniu z Litanią do Wszystkich Świętych, tworzą jedną z najbardziej uroczystych i potężnych modlitw pokutnych Kościoła.